Reünie
Afgelopen zaterdag ging ik naar een reünie. Tien jaar geleden sloeg ik de deuren van de middelbare school achter me dicht, zaterdag waren alle zesdejaars van toen welkom in het zaaltje waar we tien jaar geleden fuifden.
Het was confronterend. Zoveel zwangere vrouwen, zoveel kalende mannen. Zo weinig meisjes en jongens nog. En zulk selectief geheugen. Ik zag een groepje van drie vrouwen staan. Zij zaten in mijn klas, wist ik onmiddellijk. Maar van geen van de drie kon ik mij de naam nog herinneren. Beschamend, vond ik het.
Maar af en toe ook grappig. E. kwam naar me toe. Ze had met P. gesproken, vertelde ze. “Dat durfde ik vroeger nooit. En weet je wat? Hij is helemaal niet tof. Heb ik al die tijd niets gemist, gelukkig.”