Vloerbedekking
Op de straat lag een groot tapijt. Het bedekte de volledige straat, van gevel tot gevel. Het was er eentje met een patroon van regelmatige cirkels. In elke cirkel zag ik enkele kleinere cirkels. Voortdurend wijzigde het patroon, de cirkels verplaatsten zich razend snel.
Het was mooi. Of nee, het had mooi kunnen zijn. Van op een afstandje, of achter glas. Ik kon er niet van genieten. Doorweekt ploeterde ik verder. Het zou nog uren duren vooraleer mijn kleren opnieuw droog waren.