Dag
Ik hoef niet lang na te denken over een programma. Mijn dagen vullen zich vanzelf. Dat zou leuk en makkelijk kunnen zijn, maar dat is het niet. Want op het programma staat steevast: ziekenhuisbezoek. Soms ga ik langs bij de ene, dan bij de andere. En voor die derde heb ik zelfs nog geen tijd gehad. Of gemaakt.
Het zijn tijden van confrontatie, verlies en af en toe ook van warmte. Het vanzelfsprekende is niet meer zo vanzelfsprekend.
Het is hoog tijd voor goed nieuws. Of voor geen nieuws. Want dat is altijd beter dan slecht nieuws.