Poesje
Mijn kat is er eentje van uitersten. Af en toe is ze de allerliefste van de hele wereld. Dan springt ze – letterlijk – in je armen, laat zich uitgebreid strelen, spint en geeft kopjes. Zoveel en zo hard, dat je het gevoel hebt dat ze in je wil kruipen. Of wanneer ze een ideaal plekje zoekt om te slapen. Met haar hoofd op mijn arm als ik voor de computer zit, op mijn buik als ik tv kijk.
Maar af en toe is mijn kat ook het vervelendste schepsel op aarde. Als ze de vaas met bloemen omstoot, als ze denkt dat ik een boom ben en haar nagels diep in mijn benen plant, als ze mijn neus een lekker stukje vlees vindt, als ze door het huis stuift en geen benul heeft van obstakels, als ze keer na keer op het aanrecht springt, ondanks bestraffend toespreken en de waterspuit.
Ze heeft temperament, dat is zeker.