Trein
Al in Brussel-Zuid zat de trein naar Amsterdam tjokvol. Ik had nog net een plaatsje bemachtigd. Enkel voor me was nog een zitje vrij. Net voor het vertrek nam er een Afrikaanse dame plaats. Ze had zich gehaast. Ze hijgde een beetje en haalde een zakdoekje boven. Daarmee depte ze haar gezicht en hals. Ze nam een slokje water en leunde achterover. Intussen waren we bijna in Brussel-Centraal. De vrouw had eindelijk tijd om rond te kijken. Op dezelfde hoogte aan het raam ontdekte ze een bekende. Enkel de gang en een andere reiziger scheidden hen van elkaar. Ze begonnen een geanimeerd gesprek in een Afrikaanse taal. De ene vrouw liet de andere haar boodschappen zien. Een tasje van een schoenwinkel. De dame die tussen de beide Afrikaanse vrouwen zat, mengde zich in het gesprek. Ze bood aan om van plaats te wisselen. "Het is goed om dicht bij je vrienden te zijn", zei ze. De twee vriendinnen zetten de reis naast elkaar verder.