Vrijdag
Vrijdagnamiddag is het nu. En toch heb ik absoluut geen vrijdaggevoel. Geen nog-enkele-uurtjes-hard-werken-en-dan-uitblazen-gevoel, geen uitbollen-naar-het-weekend-gevoel. Nee, het gevoel dat overheerst is eerder een dinsdagavond-gevoel. Een er-is-al-hard-gewerkt-maar-er-moet-nog-veel-gebeuren-gevoel. En dat is maar goed ook. Want dat gevoel past beter bij de realiteit dan een vrijdagnamiddag-gevoel. Er moet immers nog hard worden gewerkt. Vandaag, zaterdag en zondag. En dan begint maandag gewoon een nieuwe werkweek. Vraag is alleen hoe lang ik het dinsdagavond-gevoel kan rekken. Want ik heb het nog een tijdje nodig…