Afscheid
’s Morgens stappen we samen uit de deur. Mijn buurman uit de zijne, ik uit de mijne. We knikken naar elkaar. Ik knip mijn lichtjes aan en stap op mijn fiets. Hij laat de motor van zijn auto even draaien en geeft gas.
Ik draai de hoek om en hoor hoe ook hij afslaat. Hij blijft braaf achter mij. Dan wordt de straat breder en steekt hij me voorbij. Hij zwaait. Ik zwaai.
Ik trap flink door. Even rijden er geen auto’s, daarna kruis ik een druk kruispunt. Opnieuw steekt zijn auto me voorbij. Hij zwaait, ik zwaai.
Een eindje verder wordt de straat terug erg smal. Ik laveer tussen de geparkeerde auto’s en de voetgangers. Zijn auto doemt op in de verte. Hij staat aan te schuiven aan het volgende kruispunt. Ik flits hem voorbij. Hij zwaait, ik zwaai. Een laatste keer. Hij slaat af naar links, ik ga naar rechts.