Bal
Hij leeft in een grote plastic bal. Dat is zijn wereld: afgebakend door dikke, gele wanden.
Als hij goed luistert, hoort hij wat er om hem heen gebeurt.
Als hij aandachtig kijkt, ziet hij wat er gaande is.
Als hij schreeuwt, kan de buitenwereld hem horen. Net, ze horen hem wel, maar verstaan niet wat hij te zeggen heeft. Meestal heeft hij geen zin om te luisteren en is hij te moe om te kijken. En schreeuwen, daarvan wordt zijn stem helemaal schor. Dat doet hij liever niet. Daarom zwijgt hij en houdt hij zijn ogen gesloten. Zo maakt hij zijn wereld nog een beetje kleiner. Maar dat is niet wat hij wil. Beetje bij beetje rolt hij zijn bal vooruit. Hij is op zoek naar een scherpe doorn. Kleine gaatjes in zijn bal, daar droomt hij al jaren van.