Leeg
Binnenkort trek ik een deur achter me dicht en ga ik elders aan de slag. In mijn hoofd maak ik stilaan plaats voor nieuwe uitdagingen en ook mijn bureau begint al lege plekken te vertonen. Opruimen, weggooien, sorteren, bijhouden. Het hoort erbij. Honderden papieren glijden door mijn handen, evenveel verdwijnen er in de papiercontainer. Enkele interessante mappen leg ik opzij. Voor later. Ik beslis vlug, hoe sneller er ruimte is voor iets nieuws, hoe beter. Maar die tientallen notaboekjes die ik in mijn lade vond, doen me aarzelen. Allemaal zijn ze volgekrabbeld met verhalen, schema’s, interviews, uitleg. Ze zijn de eerste getuigen van mijn werk, mijn leven. Ik twijfel. Kan ik ze zomaar weggooien? En als ik ze bijhoud, wat doe ik er dan mee? Voorlopig legde ik de stapel prominent vooraan op mijn bureau. Af en toe sla ik een boekje open en lees een flard gesprek of zoek naar de context van mijn krabbels. Ik twijfel nog steeds.