TwweeT en de kleine dingen

woensdag, juli 30, 2008

Steen
De trein. Als altijd. De vrouw tegenover me leest een boek, de man aan het raampje luistert naar zijn IPod en staart naar buiten. Een meisje eet een appel en tracht te achterhalen welk boek de vrouw leest. Dagelijkse kost, niets bijzonders.
Behalve dan die bebaarde man naast me. Heel voorzichtig haalt hij een pakketje uit zijn rugzak. Hij maakt het bruine papier los en schuift de noppenplastic weg. Er komt een steen tevoorschijn. Grijs, gebobbeld, hier en daar putjes, een ondefinieerbare vorm. Een grote paardendrol, verder kom ik niet. De man schuift het voorwerp heen en weer, bekijkt het langs alle kanten. Hij haalt een notaboek en een pen tevoorschijn en begint verwoed te schrijven. Opnieuw bekijkt hij de steen. Aan de onderkant ontwaar ik een nummer, maar verder kan ik er niets van maken. Hij betast en bestudeert en schrijft een pagina vol, alsof hij het voorwerp helemaal doorgrond heeft. Voor mij blijven de steen en de man echter een mysterie.