Plaats
“Dat is jouw plaats”, zei hij. Het klonk als een bevel, ik besefte dat ik geen keuze had. Hij wees naar een lege plek aan de zijlijn, ver bij hem vandaan. “Ik hoop dat je deze wedstrijd wint”, zei ik net voor ik van het veld stapte. Maar de plek die hij me had toebedeeld, liet ik links liggen. Ik koos voor een plaatsje in de schaduw, ver bij hem vandaan en helemaal uit het zicht. Uit zijn zicht.