Zus
Ze had wat te veel gedronken, maar dat mocht. Ze praatte te luid en was af en toe behoorlijk direct. Maar dat kon geen kwaad. Het was immers feest, ze mocht zich amuseren.
Ze wist heel goed dat het feest ook voor haar grote gevolgen zou hebben.
"Voortaan heb ik de slaapkamer voor mij alleen. Kan ik vriendjes uitnodigen die in dat lege bed kunnen slapen - zogezegd hé."
En plots werd ze triest.
"Dat gaat toch heel vreemd zijn, dat ze vanaf nu echt ergens anders zal wonen. Dat we haar niet zo vaak meer zullen zien. Dat we bij haar op bezoek moeten." Ze sprak de woorden als waren het vieze gerechten die ze niet lustte. "En dan moeten we haar drie kussen geven en een cadeauje meenemen. Dat is toch raar." Dat haar zus trouwde, daar kon ze zich mee verzoenen. Maar dat ze nu ook een beetje afscheid moest nemen, viel haar zwaar.