Bloemen
We kregen bloemetjes, rode en witte. We waren niet echt blij met de bloemetjes. Ze stonden ons niet, vonden we. Ze waren zelfs ronduit lelijk. We wilden ze weggooien, zo lelijk vonden we ze.
Maar dat lukte niet. De bloemen bleven, zeker een uur lang. Vier paar gebloemde benen.
De sauna is leuk, maar die bloemetjes, die hoefden niet.

leeftig (bn.), (gew.) levend.

Dokter
"Dan mag je nu even wachten in het pashokje. De dokter komt je meteen halen. Je hoeft je niet terug aan te kleden."
Ik ga zitten op het bankje, sla een blik op de Knack. Denk, die moet vast oud zijn. Kijk naar de datum, 23 september 2003. Een jaar oud. Ik lees over de Vlaamse regering, die al lang de Vlaamse regering niet meer is. Ik zoek verder naar een interessant artikel. Lees hier wat en daar wat. Krijg het koud. Mijn kleren liggen naast me, maar het heeft geen zin dat ik ze aantrek, ik moet ze meteen terug uit doen. Counting Crows op de radio. Geen dokter. Koud. Gerard Bodifie over Etienne Vermeersch en over Darwin. Koud. Geen dokter. Radio 4 FM.
Ik geef het op, ik trek mijn kleren aan. Nieuws op de radio.
"Nele? U mag meekomen."
Twintig minuten liet ze me wachten, zonder kleren.
Ik hield ze aan, trok ze niet meer uit.

Tsjilptsjilp
Ik draai mijn sleutel in mijn fietsslot en trek voorzichtig mijn fiets uit de stalling.
Tsilptsjilp tsjilptsjilp tsjilptsjilp, hoor ik.
Achter me klninkt getsjilp, geen gewoon getsjilp, maar een artificieel getsjilp. Heel regelmatig, je kan bijna de batterijen haren zoemen.
Ik draai me om, wil wel eens weten wie er een nepkuiken meeneemt op zijn fiets.
Niemand. Er is niemand.
Ik speur naar een vergeten geel paaskuiken, gemonteerd op een fiets.
Niets. Geen paaskuiken te zien.
Wel een mus, op een stuur vijf fietsen bij me vandaan.
Niets artificieel getsjilp, echt getsjilp.

Lepel
Tientallen nieuwe gezichten en namen, evenveel lange gangen, liften, bureaus. Regeltjes en weetjes. Ze lepelde het langzaam in mijn hoofd. "Gaat het nog een beetje? Of heb je er al een punthoofd van?" Het ging, ik wilde meer, mijn taken, mijn werk, bijvoorbeeld. Ze lepelde verder. Ik slikte gretig.
"Nu stoppen we voor vandaag, nu mag je iets anders doen, anders raak je helemaal bedolven onder alle nieuwe dingen."
Ik knikte, maar was niet helemaal overtuigd.
's Avonds liep ik met barstende hoofdpijn naar het station. Ze had gelijk.
Ik glimlachte. Het was wel goed zo.

Klaar
Kleren gestreken, wekker gezet, papieren samen gezocht. Ik ben er klaar voor en ik heb er zin in! Morgen, een nieuwe dag, een nieuwe job.

Trilling
Ze huilde. Haar stem trilde.
"Sommige mensen zeggen dat het wel goed komt. Maar ze zeggen dat we geduld moeten hebben. Dat het tijd nodig heeft."
Ik voelde haar verdriet, had medelijden met haar. Maar ik was ook blij, ik stond al verder dan haar. Wat zij nog moest aanvaarden, was voor mij al vanzelfsprekend.

Blijf
een dagje thuis en kijk eens door je vensterraam. En zie:
- een eekhoorn hupst voorzichtig en snel van boom naar boom
- tientallen peren in de top van de boom, te hoog om ooit te oogsten
- de courgetteplant reikt met haar tentakels bijna tot aan de achterdeur
- een regenboog!

Bus
"Wegens werken op het Nederlandse net, rijdt deze trein niet verder dan Roosendaal. Reizigers met bestemming Dordrecht, Rotterdam of Amsterdam kunnen gebruik maken van een vervangende busdienst naar Breda. Daar kunnen zij overstappen op een trein naar Dordrecht, Rotterdam en Amsterdam. U moet rekening houden met een vertraging van minstens zestig minuten."
Ik stap van de trein en zoek een plaatsje in de bus. Ik haal mijn boek opnieuw boven en hoop dat we snel vertrekken. Om me heen wordt de bus steeds voller. We vertrekken. Mensen babbelen uitgelaten. Ik draai mijn bladzijde om. De chauffeur zet een muziekje op. Help, denk ik. Ik hoef geen muziek. "Heb je even voor mij.." hoor ik. Ik probeer mijn gehoor uit te schakelen. Het lukt niet. "Oweeooo" In koor. Vijftig Nederlandse monden kwelen mee. Niet ergeren, lezen, maan ik mezelf aan. Het is moeilijk. Letter voor letter kruipen we naar Breda.

Afscheid
Vandaag, morgen en overmorgen neem ik afscheid. Vandaag van een collega die op pensioen ging, morgen van mijn huidige collega’s en werk, overmorgen van mijn vorige collega’s. Het is spannend, niet verdrietig. Ik zwaai naar mijn collega’s, zeg ‘daag!’ ‘tot ziens’ en ‘het was leuk om met jullie te mogen samenwerken.’ Ik deel chocoladenoten uit en krijg chocolaatjes in de plaats. Ik zeg ‘dankjewel’ en eet een stukje taart.
Maar ik heb mij al half omgedraaid, sta al met één been in een ander leven. Nog acht nachtjes slapen, en mijn volgende avontuur begint...

Foto
Statig wandelden we over de Grote Markt. We waren seigneur, dame, boerenmeisje, ridder, graaf en prins. We droegen maliënkolders, harnassen, bonten stola's, kousenbroeken -de mannen- en zware mantels. Ergens liep er een bruid in het gezelschap, een echte. En een bruidegom natuurlijk. Zij wilden een historische groepsfoto maken van het zeventiende eeuws gezelschap. Het stadhuis vonden ze daarvoor wel een mooi decor.
De ridder trok zijn zwaard, de prinsessen knielden nederig neer, de bruidegom sloeg zijn arm om de bruid en de graaf trok een voornaam gezicht. We waren klaar voor de foto.
Onmiddellijk werden we omzwermd door een grote groep toeristen, fototoestellen in de aanslag. Duitsers en Japanners flitsten, riepen ooh en aah en wensten de bruid geluk. Even had de stad er een toeristische attractie bij.

Nederlandse uitdrukkingen (32)
Hufterproof

Spaghetti
Het meisje wilde spaghetti. Ze hield een pak van een halve kilo voor zich uit, klaar om het in de winkelkar te leggen. Ze kantelde het voorover en plots was de vloer van de winkel bezaaid met volkorenspaghetti.
"Mama, er is iets gebeurd." Beteuterd keek het meisje naar haar moeder.
Mama draaide zich om en zag in één oogopslag wat er was gebeurd.
"Oh, nu kunnen we mikado spelen!"
Ze bukte zich, het meisje bukte zich, papa bukte zich.
Eén voor één raapten ze de spaghettistokjes op.
"Je hebt bewogen, nu is het mijn beurt."

Mysterie
Op het werk staat een doos met een opschrift in twee talen. Het ene opschrift kan ik hier niet noteren, het is in het Arabisch. Het andere luidt als volgt:

Instant full cream milk powder
indent no: 24/4/98
nuyer no: 98/41/438
specially packed for:
alriyadh international flower cor group
alriyadh - k.s.a.
imported by: the Republic of Iraq / Ministry of Trade / State Company for Foodstuff Trading

Niemand heeft een idee wat de doos hier doet of waar hij vandaan komt...

Recept
"Ik ga een nieuw receptje proberen. 'k Heb wel één ingrediënt vervangen, want dat lust ik zelf niet."
"Wat dan?"
"Peer"
"En waardoor heb je dat vervangen?"
"Erwtjes"

Slapen
Slapen is net zwemmen de laatste nachten. Stilletjes drijf ik naar de ochtend, gedachten op oneindig, zwart achter mijn ogen. Maar af en toe ga ik kopje onder, dan spartel en proest ik, dan hap ik naar adem en word wakker. Ik draai me een keer om, denk dat het beter zal gaan als ik op mijn rug verder zwem. Opnieuw wordt het zwart voor mijn ogen, opnieuw laat ik me zachtjes meedrijven naar de ochtend, tot ik een volgende keer kopje onder ga.
"Het is de volle maan," zegt mijn buurman.